Πινακίδα του Δισπηλιού. Η φρενίτιδα έχει πιάσει κόκκινο

Έχει πιάσει κόκκινο η φρενίτιδα των αρχαιοφαντασμένων σχετικά με την Πινακίδα του Δισπηλιού.

Οι τερατολογίες σχετικά με την πινακίδα του Δισπηλιού.

Η πινακίδα του Δισπηλιού είναι ένα από τα αρχαιολογικά ευρήματα των ανασκαφών στον προϊστορικό οικισμό της λίμνης του Δισπηλιού στην Καστοριά. Ο οικισμός ανακαλύφθηκε τυχαία το 1932 από τον καθηγητή Αντώνιο Κεραμόπουλο. Το 1992, μετά από 60 χρόνια, ξεκίνησαν αρχαιολογικές ανασκαφές υπό τον καθηγητή προϊστορικής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γεώργιο Χουρμουζιάδη. Η πινακίδα είναι ξύλινη, και η χρονολόγηση με C14 έδειξε ότι πρέπει να δημιουργήθηκε στο 5260 π.Χ.

Με αφετηρία αυτό το αναμφισβήτητα σημαντικό για την αρχαιολογία εύρημα, ξεκίνησε ένας χορός δημοσιευμάτων (τα οποία με την διάδοση του διαδικτύου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάστηκαν, και μάλιστα τον προηγούμενο μήνα ξεκίνησε και νέος κύκλος διάδοσης) που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την πινακίδα του Δισπηλιού ως τεκμηρίωση διαφόρων φαντασιώσεων.

Με ένα τέτοιο κείμενο θα ασχοληθούμε σήμερα. Δεν θα δώσουμε σύνδεσμο, γιατί το κείμενο έχει αναπαραχθεί τόσο πολύ που είναι αδύνατον να εντοπίσει κανείς την αρχική του πηγή. Μπορείτε να το βρείτε κυριολεκτικά παντού, φυσικά χωρίς να συνοδεύεται από καμία απολύτως κριτική. Γι’ αυτό, αναλάβαμε εμείς να το σχολιάσουμε φράση-φράση, εντοπίζοντας τα λάθη, τις ανακρίβειες και τα ψέματα που περιέχει. Οπλιστείτε με υπομονή, ξεκινάμε. (Για να αποφύγω τα «sic», έχω διορθώσει τα ορθογραφικά και τυπογραφικά λάθη του πρωτοτύπου.)

«Ως γνωστόν οι προσπάθειες μείωσης του εύρους της ιστορίας μας κρατούν από πολύ παλιά, κυρίως με την δημιουργία του ινδοευρωπαικού μύθου, άρα της αρνήσεως της αυτοχθονίας των Ελλήνων (κάτι που και οι ίδιοι υποστήριζαν, ότι δηλαδή ήταν αυτόχθονες),και φυσικά με το παραμύθι του ότι οι Έλληνες άρχισαν να γράφουν με “δανεικά” από τους Φοίνικες μόλις το 800 π.Χ.»

α) Η επίκληση θεωριών συνωμοσίας ήδη απο την αρχή δεν είναι καλός οιωνός. Ο συγγραφέας του κειμένου θεωρεί δεδομένο ότι γίνονται «προσπάθειες μείωσης του εύρους της ιστορίας μας». Ποιες είναι αυτές οι προσπάθειες; Από ποιους; Εγώ πάντως δεν έχω δει καμιά τέτοια προσπάθεια, όπως επίσης δεν έχω δει ποτέ καμιά προσπάθεια (άξια λόγου, εννοώ) τεκμηρίωσης αυτού του αβάσιμου ισχυρισμού από όσους τον επικαλούνται.

β) Δεν υπάρχει «ινδοευρωπαϊκός μύθος». Υπάρχει «ινδοευρωπαϊκή γλωσσολογία», η οποία είναι κλάδος της επιστήμης της γλωσσολογίας και η οποία στηρίζεται στη συγκριτική μελέτη των γλωσσών της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας. Επαναλαμβάνω αποσαφηνίζοντας: η «ινδοευρωπαϊκή θεωρία», όπως την αποκαλούν κάποιοι, είναι γλωσσολογική επιστημονική θεωρία· δεν είναι ιστορική, ούτε ανθρωπολογική.

γ) Δεν προκύπτει από κανένα ιστορικό στοιχείο ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν αυτόχθονες. Όσοι διαλαλούν κάτι τέτοιο συνήθως αναφέρουν ως τεκμηρίωση τον Πανηγυρικό του Ισοκράτη. Όποιος μπει όμως στον κόπο να διαβάσει τον ίδιο το λόγο του Ισοκράτη, και όχι τα όσα κυκλοφορούν δεξιά κι αριστερά, βλέπει ότι ο Ισοκράτης δεν αναφέρεται σε αυτοχθονία των Ελλήνων, αλλά σε αυτοχθονία των Αθηναίων, και μάλιστα κάνοντας αντιδιαστολή προς άλλες ελληνικές πόλεις (λέγε με «Σπάρτη»), οι κάτοικοι των οποίων υπονοείται πως δεν είναι αυτόχθονες. Οι ειδικοί πάνω στην αρχαία ελληνική γραμματεία λένε πως οι ρήτορες συνήθιζαν να κολακεύουν το κοινό τους με τέτοιου είδους αποστροφές, οι οποίες φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αλλά, βέβαια, η νέα ελληνική μετα-μεταμοντέρνα οπτική θέλει τους ειδικούς να είναι άσχετοι.

δ) Το ότι «οι Έλληνες άρχισαν να γράφουν με “δανεικά” από τους Φοίνικες μόλις το 800 π.Χ.» είναι όντως παραμύθι, με την έννοια ότι δεν υπάρχει κανείς που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο! Οι Έλληνες μια χαρά έγραφαν πριν το 800 π.Χ., μόνο που χρησιμοποιούσαν άλλα συστήματα γραφής, όπως η Γραμμική Β΄, και όχι το γνωστό μας αλφάβητο. Απλώς ο συγγραφέας του κειμένου κατασκευάζει μια δική του, παράλογη, εκδοχή της αντίπαλης άποψης, ώστε να δείξει ότι αυτή καταρρίπτεται από μόνη της λόγω του παραλογισμού της.

Ήδη, λοιπόν, στην πρώτη παράγραφο του κειμένου, έχουμε μια θεωρία συνωμοσίας, μια ανακρίβεια, ένα ψέμα και μια ανέντιμη λογική πλάνη. Ας προχωρήσουμε.

«Αυτό που είναι… ανεξήγητο από τους πολέμιους του Ελληνισμού, είναι το εξής: Κατά τους ισχυρισμούς τους, οι άνθρωποι αυτοί περί το 1000 π.Χ. ήταν “γιδοβοσκοί” όμως χειριζόντουσαν μια γλώσσα απίστευτου πλούτου σε έννοιες, και λέξεις που χρειαζόνταν χιλιάδες χρόνια γλωσσικής εξέλιξης, και επομένως ανώτερου και παλαιότερου πολιτισμού από ό,τι θέλουν να πιστεύουμε.»

Το ίδιο μοτίβο κι εδώ: λίγη θεωρία συνωμοσίας («πολέμιοι του Ελληνισμού»), και μια ακόμη παραποίηση της επιστημονικής άποψης, μια που κανείς, μα κανείς, δεν ισχυρίζεται πως «οι άνθρωποι αυτοί περί το 1000 π.Χ. ήταν “γιδοβοσκοί”». Κάποιοι προφανώς ήταν (ο πληθυσμός έπρεπε κάπως να τρέφεται), αλλά ο μηκυναϊκός πολιτισμός, πολιτισμός γιδοβοσκών; Μιλάμε σοβαρά;

Όσο για τη «γλώσσα απίστευτου πλούτου σε έννοιες» και τις «λέξεις που χρειαζόνταν χιλιάδες χρόνια γλωσσικής εξέλιξης», αυτά είναι απλώς εικασίες του αρθρογράφου, οι οποίες δεν μπορούν να στηριχτούν διότι, πολύ απλά: ως προς την πρώτη εικασία, δεν διαθέτουμε αρκετά προ-ομηρικά κείμενα ώστε να μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο, καθώς οι επιγραφές σε Γραμμική Β΄ είναι κυρίως καταγραφές εμπορευμάτων και συναλλαγών· και, ως προς τη δεύτερη εικασία, δεν έχει μετρηθεί ποτέ, ούτε και μπορεί να μετρηθεί, πόσος χρόνος χρειάζεται για να εμφανιστούν κάποιες έννοιες σε μια γλώσσα. Οι γλώσσες, γενικότερα, εξελίσσονται ανάλογα με τις ανάγκες των κοινοτήτων που τις χρησιμοποιούν. Αν μια κοινότητα δεν έχει ανάγκη μια έννοια, η αντίστοιχη λέξη ίσως να μην επινοηθεί ποτέ. Αν ξαφνικά μια μέρα αποκτήσει αυτή την ανάγκη, η λέξη θα επινοηθεί αμέσως για να την εκφράσει.

Τα περί «ανώτερου και παλαιότερου πολιτισμού από ό,τι θέλουν να πιστεύουμε» είναι και αυτά στο πλαίσιο των θεωριών συνωμοσίας. Δηλαδή, ο ελληνικός πολιτισμός είναι ανώτερος και αρχαιότερος απ’ ό,τι λένε οι επιστήμονες; 

Με ποια στοιχεία τεκμηριώνεται κάτι τέτοιο; Και γιατί οι επιστήμονες τα κρύβουν, αντί να τρέξουν αμέσως να ανατρέψουν την ως τώρα γνωστή ιστορία, κερδίζοντας φήμη και πλούτο; Αυτές οι ερωτήσεις, ως συνήθως, μένουν αναπάντητες, μια που οι εθνικιστικές φαντασιώσεις ελάχιστη σχέση έχουν με οποιαδήποτε έννοια λογικής.

Αλλά, ας πούμε ότι τα χαράγματα που υπάρχουν πάνω στην πινακίδα είναι όντως γραφή· και ας πούμε ότι, αφού βρέθηκε σε ελληνικό έδαφος, αυτό σημαίνει ότι ο ελληνικός πολιτισμός είναι ο αρχαιότερος. (Επ’ ουδενί δεν σημαίνει κάτι τέτοιο, αλλά ας ακολουθήσουμε για λίγο τον παράλογο τρόπο σκέψης όσων προβάλλουν παρόμοιους ισχυρισμούς.) Η πινακίδα του Δισπηλιού χρονολογήθηκε στο 5260 π.Χ. Ήδη από το 1961, όμως, έχουν ανακαλυφθεί άλλες πινακίδες με χαράγματα, οι οποίες χρονολογήθηκαν στο 5300 π.Χ. Μόνο που αυτές δεν βρέθηκαν στην Ελλάδα, αλλά στη Ρουμανία. Σημαίνει, άραγε, αυτό ότι ο ρουμανικός πολιτισμός είναι αρχαιότερος, ανώτερος, κ.λπ.; Δεν το νομίζω.

«Tο πρώτο γραπτό κείμενο στην Ευρώπη βρέθηκε στο Δισπηλιό της Καστοριάς στον λημναίο προιστορικό οικισμό το 1998, ο καθηγητής κ. Γ. Χουρμουζιάδης δήλωσε πως είναι αδύνατη η δημοσίευση του κειμένου.»

Εδώ αρχίζουν οι υπερβολές. Κατ’ αρχάς, δεν υπάρχει «κείμενο». Υπάρχουν χαράγματα, τα οποία μπορεί να αποτελούν γλωσσικά σύμβολα, μπορεί και όχι. Και ακόμη κι αν αποδειχτεί κάποτε πως είναι γλωσσικά σύμβολα, από τη στιγμή που δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί, δεν μπορούμε να ξέρουμε ποια γλώσσα απεικονίζουν.

Εδώ είναι χρήσιμο να αναφέρουμε τα λόγια του ίδιου του καθηγητή:

«Το περιεχόμενο της πινακίδας είναι μία σειρά εγχάρακτων σημείων που ενδεχομένως να συγκροτούν ένα σύστημα επικοινωνίας, μέσα σε εισαγωγικά, «γραφής». Τέτοια ευρήματα έχουμε κι άλλα. Έχουμε πάρα πολλά κομμάτια κεραμικά, τα οποία έχουν χαράγματα επάνω. Κάποια στιγμή θα δημοσιευθεί ένα υλικό που δεν είναι μόνο η πινακίδα. Άρα, μπορεί η ανασκαφή του Δισπηλιού να πάρει μέρος σ’ αυτή τη συζήτηση που γίνεται και αφορά από πότε ο άνθρωπος άρχισε να γράφει. Επομένως, το ερώτημά σας δεν πρέπει να είναι τι γίνεται η πινακίδα αλλά τι γίνονται τα θέματα αυτά, που έχουν σχέση με την «γραφή», την προϊστορική. Σήμερα, υπάρχει μία συζήτηση πανευρωπαϊκή, η οποία τείνει να διατυπώσει την άποψη ότι ο άνθρωπος δεν έγραφε από το 3000 ή από το 4000 π.Χ., από τις σουμεριακές πινακίδες, αλλά ότι 40000 χρόνια πριν από μας, υπήρχε ένα σύστημα γραφής.»

Ο καθηγητής, λοιπόν, είναι πολύ προσεχτικός στη διατύπωσή του, η οποία προέρχεται από συνέντευξη που έδωσε σε νέους ερασιτέχνες εξερευνητές από το Άργος Ορεστικό Καστοριάς, και η οποία υπάρχει αναρτημένη στο ιστολόγιό τους, την Cyberότσαρκα (απ’ όπου πήραμε και τη φωτογραφία, η οποία απεικονίζει αντίγραφο της πινακίδας). Και η δημοσίευση του κειμένου είναι αδύνατη διότι, όπως ήδη είπαμε, δεν υπάρχει κείμενο. Όσο για την «καταστροφή» της πινακίδας, ο καθηγητής λέει ότι φυσικά έχει υποστεί ζημιές. Μιλάμε για ξύλο, το οποίο διατηρήθηκε τόσα χρόνια μόνο και μόνο γιατί ήταν θαμμένο στη λάσπη. Το ξύλο δεν είναι μάρμαρο, ούτε χρυσός.

«Είναι εμφανές πως η όποια επίσημη δημοσίευσή της θα ανέτρεπε όλο το ιστορικό σκηνικό περί ανακάλυψης της γραφής, της αποτύπωσης της έναρθρης φωνής του ανθρώπου με γράμματα (και όχι με ιδεογράμματα) και μάλιστα στο γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας, στο γεωγραφικό χώρο της Ευρώπης.»

Όχι, δεν είναι καθόλου εμφανές κάτι τέτοιο. Αυτά είναι απλώς συνωμοσιολογικές εικασίες. Και, επαναλαμβάνω: α) δεν γνωρίζουμε αν τα συγκεκριμένα χαράγματα αποτελούν γραφή, β) σε περίπτωση που αποτελούν γραφή, δεν γνωρίζουμε τι είδους γραφή είναι (ο ισχυρισμός ότι είναι γράμματα και όχι ιδεογράμματα, ή συλλαβογράμματα, είναι παντελώς αστήριχτος), και γ) δεν γνωρίζουμε ποια γλώσσα απεικονίζουν (αν απεικονίζουν).

«Θα ανατρέπονταν δηλαδή η θεωρία πως οι Έλληνες έλαβαν και αυτοί το φως εξ ανατολάς (από βαβυλώνιους, σουμέριους, φοίνικες κλπ.!) και θα έπρεπε να καλύψουν το μεγάλο κενό των τεσσάρων χιλιάδων χρόνων, όταν δηλαδή, οι ανατολικοί λαοί εκφράζονταν με ιδεογράμματα, οι Έλληνες έγραφαν με συλλαβές όπως σήμερα. Είναι καταφανές ότι αυτό δηλώνει πρώιμο στάδιο σκέψης και πολιτισμού.»

Πάντοτε είχα την απορία τι ακριβώς σημαίνει για έναν πολιτισμό να «λαμβάνει το φως». Οι πολιτισμοί δεν είναι κεριά στον Επιτάφιο· όσο συνυπάρχουν, αλληλεπιδρούν, κάτι που μπορεί να έχει διάφορες συνέπειες. Επίσης, δεν καταλαβαίνω σε τι θα μείωνε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό η παραδοχή ότι μπορεί να πήρε και κάποια στοιχεία από άλλους πολιτισμούς με τους οποίους ήρθε σε επαφή. Αυτό για το κενό των τεσσάρων χιλιάδων χρόνων είναι συμπέρασμα βασισμένο σε εικασία· και, βέβαια, οι Έλληνες σήμερα δεν γράφουν με συλλαβές, αλλά με γράμματα τα οποία απεικονίζουν φθόγγους.

«Σύμφωνα με τη σημερινή θεωρία – που διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία – οι Έλληνες έμαθαν γραφή περί το 800 π.Χ. από τους Φοίνικες. Εκείνο που δεν μπορούν να μας εξηγήσουν πως είναι δυνατόν η ελληνική γλώσσα να έχει 800.000 λήμματα,πρώτη γλώσσα στον πλανήτη, όταν η αμέσως επόμενη έχει 250.000 λήμματα.»

Εδώ οι ανακρίβειες και οι λογικές πλάνες συνεχίζονται.

α) Η ισχύουσα επιστημονική θεωρία δεν λέει αυτό που ισχυρίζεται ο αρθρογράφος. Οι Έλληνες δεν «έμαθαν γραφή» από τους Φοίνικες (μόνο ένας ανιστόρητος θα ισχυριζόταν κάτι τέτοιο), αλλά δανείστηκαν σύμβολα από την τότε φοινικική γραφή και τα χρησιμοποίησαν για να φτιάξουν, περίπου το 800 π.Χ., την πρώτη γνωστή αλφαβητική γραφή, δηλαδή μια γραφή στην οποία κάθε σύμβολο απεικονίζει έναν φθόγγο (οι Φοίνικες τα χρησιμοποιούσαν για να απεικονίζουν συλλαβές).

β) Η ελληνική γλώσσα δεν έχει, ούτε είχε ποτέ, 800.000 λήμματα, και φυσικά δεν είναι η πρώτη γλώσσα στον πλανήτη σε αριθμό λημμάτων. Αυτήν τη διάκριση την έχει η αγγλική γλώσσα, η οποία, σύμφωνα με μια μέτρηση, πρόσφατα ακούστηκε ότι ξεπέρασε τα 500.000 λήμματα (αν και αυτές οι μετρήσεις δεν είναι ποτέ ακριβείς), πράγμα καθόλου περίεργο, καθώς είναι η γλώσσα που χρησιμοποιείται περισσότερο στον πλανήτη σήμερα. Αλλά αυτή η διάκριση είναι, τελικά, άνευ νοήματος, καθώς κανείς δεν χρησιμοποιεί όλες τις λέξεις της γλώσσας του, παρά μόνο όσες του είναι χρήσιμες στο εκάστοτε γλωσσικό περιβάλλον. Επιπλέον (και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό), δεν χρησιμοποιούν όλοι οι λεξικογράφοι σε όλες τις γλώσσες τον όρο «λήμμα» με τον ίδιο τρόπο. Επομένως, καλό θα είναι να σταματήσουμε αυτή την ανοησία τού να προσπαθούμε να αξιολογήσουμε μια γλώσσα με αποκλειστικό γνώμονα τον αριθμό των λέξεων ή των λημμάτων της, και αντ’ αυτού ας επικεντρωθούμε στη σωστή, σαφή και ευφάνταστη χρήση της.

«Πως είναι δυνατόν να γράφηκαν τα Ομηρικά έπη περί το 800 π.Χ. όταν δηλαδή έμαθαν να γράφουν οι Έλληνες; Παρουσιάστηκαν ξαφνικά οι αρχαίοι Έλληνες στο ιστορικό προσκήνιο τον 8ο αιώνα π.Χ., με γλώσσα εκατοντάδων χιλιάδων λημμάτων, που για να δημιουργηθεί απαιτείται γλωσσική προϊστορία τουλάχιστον 10.000 ετών (σύμφωνα με επίσημη αμερικανική γλωσσολογική έκθεση).»

Για άλλη μια φορά, οι οπαδοί του γλωσσικού εθνικισμού συγχέουν τη γλώσσα με τη γραφή. Είπαμε ήδη ότι δεν έμαθαν να γράφουν το 800 π.Χ. οι Έλληνες (άλλωστε, έχουμε κείμενα στην αποδεδειγμένα ελληνική Γραμμική Β΄ από το 1450 π.Χ.). Αλλά, ακόμη κι αν ήταν έτσι, δηλαδή ακόμη κι αν οι Έλληνες μάθαιναν ξαφνικά να γράφουν το 800 π.Χ., τι τους εμπόδιζε να έχουν ήδη μια μακρόχρονη προφορική παράδοση, με πλούσιο λεξιλόγιο; Και λέγοντας «πλούσιο», δεν εννοώ λεξιλόγιο «εκατοντάδων χιλιάδων λημμάτων», βέβαια· αυτά είναι φαντασιώσεις.

Όσο για την «γλωσσική προϊστορία τουλάχιστον 10.000 ετών»:

α) αυτή δεν αποκλείεται, καθώς όπου υπάρχουν ανθρώπινες κοινωνίες υπάρχει και μια κάποιας μορφής γλώσσα,

β) αυτή δεν προϋποθέτει ανάπτυξη προηγμένου συστήματος γραφής,

γ) ποια ακριβώς «επίσημη αμερικανική γλωσσολογική έκθεση» το αναφέρει αυτό; σε ποιο επιστημονικό περιοδικό περιέχεται; σε ποιο πανεπιστήμιο έχει εκδοθεί;

«Η αγγλική γλώσσα είναι 1.600 ετών και έχει 48% ελληνικές λέξεις με σύνολο λημμάτων 240.000. Η γερμανική είναι 1.700 ετών και έχει 250.000 λήμματα με ελληνικές λέξεις 46%.»

Επιτέλους, ένα ψήγμα αλήθειας, που όμως πνίγεται αμέσως σε έναν ωκεανό ψεύδους. Όντως, η αγγλική γλώσσα έχει ιστορία περίπου 1.600 ετών, και η γερμανική περίπου 1.700 ετών (αν αφαιρέσουμε την υποθετική περίοδο της Πρωτογερμανικής, για την οποία δεν έχουμε τεκμήρια). Αλλά αυτά τα τερατώδη ποσοστά ελληνικών λέξεων σε αυτές τις γλώσσες, πώς προέκυψαν; Ποια σοβαρή γλωσσολογική μελέτη κατέληξε σ’ αυτά; Ο μόνος τρόπος να φτάσει κανείς σε αυτό το νούμερο είναι να προσμετρήσει όλες τις λατινογενείς λέξεις στις ελληνικές, πράγμα που αποτελεί λαθροχειρία του χειρίστου είδους. Και αν αυτό μπορεί να γίνει για την αγγλική, που κατά το ήμισυ προέρχεται από τη γαλλική, η οποία είναι λατινογενής γλώσσα, σίγουρα δεν μπορεί να γίνει για τη γερμανική. Όσο για τον αριθμό των λημμάτων, αν πάρουμε ως μέτρο σύγκρισης τα λεξικά (και αφού θυμίσω ότι αυτές οι συγκρίσεις δεν έχουν νόημα), έχουμε:

Oxford English Dictionary ― 300.000 λήμματα
Merriam-Websters ― 470.000 λήμματα
Deutsches Wörterbuch ― 330.000 λήμματα
Academic Dictionary of Lithuanian ― 500.000 λήμματα
Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Μπαμπινιώτης) ― 150.000 λήμματα.

Επιπλέον, τα 150.000 λήμματα του Μπαμπινιώτη, όπως αναφέρεται στην εισαγωγή του λεξικού, περιλαμβάνουν τα κυρίως λήμματα, τα ενδολήμματα, τα υπολήμματα και τα υποσελίδια λήμματα, καθώς επίσης και κύρια ονόματα και ακρωνύμια, ενώ στο Λεξικό της Οξφόρδης, με αυτές τις προσθήκες στον υπολογισμό, ο αριθμός των λημμάτων ξεπερνά τις 600.000. Με αυτό δεν εννοώ, φυσικά, ότι η ελληνική γλώσσα είναι κατά οποιαδήποτε έννοια κατώτερη· απλώς θέλω να τονίσω αυτό που είπα και προηγουμένως, δηλαδή ότι ο αριθμός των λημμάτων μιας γλώσσας δεν λέει απολύτως τίποτε για την αξία και τη χρησιμότητά της.

«Η ομηρική γλώσσα τι ηλικία έχει; Έμαθαν να γράφουν οι Έλληνες από τους ανατολικούς λαούς και ξαφνικά έγραψαν τα ομηρικά έπη που έχουν ιστορικό βάθος τριών χιλιάδων ετών;»

Κάποιοι, φαίνεται, αρνούνται να κατανοήσουν ότι άλλο η γλώσσα, και άλλο η γραφή, όσες φορές κι αν τους το εξηγήσουν. Επίσης (για άλλη μια φορά), κανείς δεν ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες «έμαθαν να γράφουν από τους ανατολικούς λαούς».

«Τι είναι αυτό που προβληματίζει τους ιστορικούς; Μήπως γιατί δεν χάθηκαν στη σκόνη της ιστορίας και οι Έλληνες όπως οι Χαναναίοι, οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Φοίνικες κλπ.;»

Και γιατί να προβληματίζει τους ιστορικούς το ποιος λαός «χάθηκε στη σκόνη της ιστορίας» και ποιος όχι; Τι τους νοιάζει; Οι ιστορικοί μελετούν το παρελθόν. Το παρελθόν είναι δεδομένο. Τα υπόλοιπα κινούνται στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας.

Συμπερασματικά, ο θόρυβος γύρω από την πινακίδα του Δισπηλιού είναι άλλη μια προσπάθεια των «ελληνοκεντρικών» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) συμπολιτών μας να πείσουν τους εαυτούς τους (γιατί με τέτοιας ποιότητας επιχειρήματα δεν μπορούν να πείσουν κανέναν άλλον) ότι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι ο αρχαιότερος και ο τελειότερος που υπήρξε ποτέ στη γη, ότι η ελληνική γλώσσα είναι η σπουδαιότερη και η πλουσιότερη στον κόσμο, και ότι οι ίδιοι, μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθούν σ’ αυτόν εδώ τον τόπο και να μιλάνε αυτήν εδώ τη γλώσσα, δικαιούνται να βλέπουν όλους τους άλλους λαούς αφ’ υψηλού και να τους θεωρούν κατώτερους. Έτσι φαίνεται πως αναπληρώνουν το κενό που υπάρχει μέσα τους λόγω του συμπλέγματος κατωτερότητας που τους διακατέχει επειδή όλη την ώρα συγκρίνουν τη σύγχρονη Ελλάδα με την αρχαία, ή με τα κράτη του δυτικού κόσμου, που τα βλέπουν συνήθως με φθόνο.

Πηγή