Διαστημικό ασανσέρ. Πραγματικότητα ή Μύθος ?

Διαστημικό ασανσέρ, πραγματικότητα ή μύθος !
Η εταιρία Obayashi Corporation της Ιαπωνίας εισήγαγε την έννοια του οχήματος στο διάστημα.
Αυτό θα είναι ένας διαστημικός ανελκυστήρας από τη Γη σε τροχιά. Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για την ανύψωση το 2050.

Και πριν από πενήντα χρόνια, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι στην αρχή του 21ου αιώνα, τα διαστημικά ταξίδια θα είναι διαθέσιμα σε όλους, και περισσότερο από μια φορά. Δυστυχώς δεν είναι.

Ο ανελκυστήρας θα αρχίζει από τη Γη μέχρι το διαστημικό σταθμό, που βρίσκεται σε υψόμετρο 36.000 χιλιομέτρων.

Αλλά το μήκος του σχοινιού θα είναι 96 χιλιάδες χιλιόμετρα. Αυτό χρειάζεται, προκειμένου να δημιουργήσει ένα αντίβαρο στην τροχιά.

Αργότερα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επεκτείνει την διαδρομή του ανελκυστήρα.

Ο ανελκυστήρας θα μπορεί να κινηθεί με ταχύτητα 200 χιλιομέτρων ανά ώρα και το ίδιο χρονικό διάστημα να μεταφέρει μέχρι και 30 άτομα.

Έτσι, μέχρι τον τελικό στόχο αυτού του οχήματος θα χρειαστεί περίπου 8 ημέρες.

Στο διαστημικό σταθμό θα βρίσκονται εργαστήρια και χώροι διαβίωσης.

Ακούγεται καλό. Αλλά υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με το ανεφάρμοστο μιας τέτοιας κατασκευής.

1. Δεν υπάρχουν αρκετά ισχυρά υλικά για το καλώδιο

Το φορτίο επί του καλωδίου μπορεί να υπερβαίνει τα 100 000 kg/m, έτσι ώστε το υλικό για την κατασκευή του πρέπει να έχει μια πολύ υψηλή δύναμη για να αντισταθεί στο τέντωμα, και με πολύ χαμηλή πυκνότητα. Αν και το εν λόγω υλικό, δεν είναι ακόμη κατάλληλο, δηλαδή οι νανοσωλήνες άνθρακα, που θεωρείται πλεόν ως το πιο ανθεκτικό και ελαστικό υλικό στον πλανήτη. Δυστυχώς, η τεχνολογία της παραγωγής τους έχει μόλις αρχίσει να αναπτύσσεται. Ωστόσο, από τα μικροσκοπικά κομμάτια του υλικού: η κατασκευή μεγαλύτερων νανοσωλήνων θα μπορούσε να τα καταφέρει - ένα ζευγάρι σε εκατοστά σε μήκος και σε λίγα νανόμετρα σε πλάτος. Η επιτυχία όμως από αυτό το μάλλον μακρύ σχοινί, είναι ακόμα άγνωστη.

2. Ευαισθησία σε βλαβερούς κραδασμούς

Ένα καλώδιο θα είναι ευπαθή σε απρόβλεπτες ριπές του ηλιακού ανέμου - κάτω από την επιρροή του, θα λυγίσει και θα επηρεάσουν δυσμενώς τη σταθερότητα του ανελκυστήρα. Όπως  οι σταθεροποιητές μπορούν να συνδεθούν με τα μικρομοτερ του καλωδίου, αλλά το μέτρο αυτό θα δημιουργήσει πρόσθετες δυσκολίες στην συντήρηση του οικοδομήματος. Επιπλέον, μπορεί να σημειωθεί πρόοδος σχετικά με τα ειδικά σχοινιά, τα λεγόμενα "ορειβάτες".

3. Δύναμη Coriolis

Καλώδιο και "ορειβάτες" θα είναι στάσιμα σε σχέση με την επιφάνεια της Γης. Αλλά σε σχέση με το κέντρο του αντικειμένου Γης θα κινούνται με ταχύτητα 1700 km/h, στην επιφάνεια και 10000 km/h σε τροχιά. Ως εκ τούτου, οι "ορειβάτες" όταν ξεκινάει το ασανσέρ πρέπει να να δώσουν αυτή την ταχύτητα. Ο «Ορειβάτης» επιταχυνόμενος θα είναι σε διεύθυνση κάθετη προς το σχοινί και εξαιτίας αυτού του καλωδίου θα ταλαντεύεται σαν εκκρεμές. Ταυτόχρονα, μια δύναμη θα προσπαθεί να τραβήξει το καλώδιο από τη Γη μας. Η δύναμη είναι αντιστρόφως ανάλογη προς το σύρμα εκτροπής και ευθέως ανάλογη προς την ταχύτητα και την άρση βάρους. Έτσι, η δύναμη Coriolis εμποδίζει την γρήγορη ανύψωση των φορτίων του ανελκυστήρα σε γεωστατική τροχιά. Δεδομένου ότι η δύναμη Coriolis μπορεί να υπάρχει, απλά την ίδια στιγμή κινούνται και οι δύο "ορειβάτες" - από τη Γη και σε τροχιές, αλλά στη συνέχεια η δύναμη μεταξύ των δύο, του σχοινιού με το φορτίο θα τεντωθεί περισσότερο. Ως μια επιλογή - θα είναι η οδυνηρά αργή ανάκαμψη στα μέρη αυτά.

4. Οι δορυφόροι και τα διαστημικά σκουπίδια

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, οι άνθρωποι έχουν εκτοξεύσει στο διάστημα πολλά αντικείμενα που  δεν τους ήταν πολύ χρήσιμα. Ή οι κατασκευαστές θα πρέπει να τα μετακινήσουν και να τα καταστρέψουν (το οποίο είναι αδύνατο, λαμβάνοντας υπόψη την ωφελιμότητα ενός δορυφόρου ή ενός διαστημικού τηλεσκοπίου), ή να εισάγουν ένα σύστημα που θα προστατεύει τους φακούς από τις συγκρούσεις. Το καλώδιο - θεωρητικά θα φτιαχτεί, έτσι ώστε να περιστρέφεται γύρω από τη Γη και αργά ή γρήγορα θα συγκρουστεί με αυτά τα αντικείμενα. Επιπλέον, ο ρυθμός των συγκρούσεων θα είναι σχεδόν ίσος με την ταχύτητα περιστροφής του σώματος, έτσι ώστε το σχοινί θα υποστεί μεγάλη ζημιά. Ο ελιγμός του καλωδίου δεν θα υπάρχει, επειδή θα έχει μεγάλο μήκος, έτσι οι συγκρούσεις θα είναι συχνές. Οι επιστήμονες λένε για την κατασκευή των τροχιακών λέιζερ για να κάψουν τα διαστημικά σκουπίδια, αλλά αυτό είναι ακριβώς έξω από την επιστημονική φαντασία.

5. Κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί κίνδυνοι

Το Ασανσέρ του Διαστήματος θα μπορούσε να γίνει το αντικείμενο μιας τρομοκρατικής επίθεσης. Επιτυχείς επιχειρήσεις δολιοφθοράς θα προκαλούν μεγάλη ζημιά και θα μπορεί να τερματίσει το σύνολο του έργου, αυτό σημαίνει ότι μαζί με τον ανελκυστήρα θα πρέπει να χτιστεί γύρω του μία ζώνη προστασίας. Οι περιβαλλοντολόγοι, ωστόσο, πιστεύουν ότι το καλώδιο παραδόξως, θα μπορούσε να μετατοπίσει τον άξονα της γης. Ένα καλώδιο θα στερεωθεί σταθερά σε τροχιά, με τον τρόπο αυτό, μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ξαφνικά σπάσει; Έτσι, για να υλοποιήσουν ένα τέτοιο έργο στον κόσμο, είναι πολύ δύσκολο. Τα καλά νέα είναι ότι αυτό θα λειτουργούσε στο φεγγάρι. Η ελκτική δύναμη του δορυφόρου είναι πολύ χαμηλότερη και η ατμόσφαιρα είναι σχεδόν απούσα. Η άγκυρα μπορεί να δημιουργηθεί στο πεδίο βαρύτητας της Γης, και το καλώδιο από το φεγγάρι θα περάσει από το σημείο Lagrange - έτσι έχουμε ένα κανάλι επικοινωνίας μεταξύ του πλανήτη και του φυσικού δορυφόρου της. Ένα τέτοιο καλώδιο κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να διαβιβάσει σε τροχιά γύρω από τη Γη περίπου 1.000 τόνους φορτίου ανά ημέρα. Το υλικό, φυσικά, απαιτεί πολύ κόπο, αλλά τίποτα το νέο για να εφεύρουν δεν είναι απαραίτητο. Είναι αλήθεια, το μήκος του "σεληνιακού" ασανσέρ θα πρέπει να κάνει περίπου 190 000 χιλιόμετρα και οφείλεται σε ένα αποτέλεσμα που ονομάζεται τροχιά Gomanovskoy.