Θα πληρώσει η Ρωσία τα μεγάλα σχέδια της Γερμανίας ?

Η Γερμανία αναζητά τους τρόπους για να χρηματοδοτήσει μεγάλα γεωπολιτικά της σχέδια. Παίρνοντας χρήματα από τους Γερμανούς πολίτες είναι επικίνδυνο, δεδομένου ότι δεν μπορούν να εκτιμηθούν. Οι Γερμανικές αρχές στρέφουν τις βλέψεις τους στη Ρωσία. Οι Γερμανοί θα πάρουν χρήματα από τη Ρωσία, χωρίς καν να ζητήσουν την άδεια.

Πρόσφατα, οι Ρωσο-Γερμανικές σχέσεις δεν ήταν οι καλύτερες. Φυσικά, δεν είναι στο επίπεδο των Ρωσο-Αμερικανικών ή των Ρωσο-Πολωνικών σχέσεων. Η Γερμανία δεν δηλώνει εχθρός της Ρωσίας και οι Γερμανοί δεν προτίθενται να σταματήσουν την αλληλεπίδραση τους με τη Ρωσία. Ωστόσο άλλο πράγμα είναι οι εταιρικές σχέσεις και άλλο είναι τα χρήματα και τα συμφέροντα. Όταν τα χρήματα είναι αναγκαία για να επιτευχθούν μεγάλοι στόχοι, δεν υπάρχει τίποτα το κακό με το να  αδειάσεις τις τσέπες του εταίρου σου.

Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για τις ενέργειες των Γερμανών. Είναι πολύ ανθεκτικοί στα θέλω τους. Το φθινόπωρο του 2011 στο Βερολίνο, τα γραφεία της "Gazprom" θυγατρική της Gazprom στη Γερμανία, ελέγχθηκαν. Ένα χρόνο αργότερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου οι Γερμανοί διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ξεκίνησαν την αντιμονοπωλιακή έρευνα κατά του Ρωσικού γίγαντα. Οι πιο ένθερμοι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες εξέδωσαν το νομοσχέδιο για τα 15 δισεκατομμύρια ευρώ.

Οι Γερμανοί (αν και όχι εντελώς) πέτυχαν τους στόχους τους. Από το 2011, η Ρωσική εταιρεία έχει αναγκαστεί να μειώσει τις τιμές για τους Ευρωπαίους καταναλωτές, κυρίως τους Γερμανούς. Η εξάρτηση της Ρωσίας από τους Γερμανούς αγοραστές είναι αρκετά σημαντική και η τελευταίοι μπορούν να υπαγορεύουν τους όρους τους. Η Γερμανία επίσης κατέστησε σαφές ότι δεν θα την πείραζε η έναρξη της ανάπτυξης του αερίου από σχιστολιθικά πετρώματα στη Γερμανική επικράτεια. Λοιπόν, η πίεση είναι πίεση.

Τώρα νούμερο ένα θέμα στην Ευρώπη είναι η απόφαση των αρχών της Κύπρου να δεσμεύσουν εν μέρει τα ταμεία των υπεράκτιων επενδυτών. Η απόφαση δεν έγινε από τους Κυπρίους. Αυτή ήταν η απαίτηση των πιστωτών από την ΕΕ και το ΔΝΤ, που απείλησαν ότι θα αρνηθούν ένα δάνειο στην Κύπρο. Ποιος ασκεί τις πιέσεις στους Κυπρίους περισσότερο; Καλά καταλάβατε, οι Γερμανοί.

Αυτό το έτος, θα διεξαχθούν στη Γερμανία οι κοινοβουλευτικές εκλογές. Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας σε ορισμένα εδάφη ανέφεραν ότι ο τρέχων συνασπισμός των Χριστιανοδημοκρατών και Ελεύθερων Δημοκρατών έχουν λίγες πιθανότητες να κερδίσουν. Η ανάγκη για να βοηθηθεί η οικονομία της Κύπρου με το Γερμανικό χρήμα θα μειώσει τον πήχη της εκλογικής υποστήριξης στο ελάχιστο. Οι Γερμανοί θα μετατοπίσουν το βάρος της σωτηρίας της Κύπρου σε άλλους. Αυτό είναι κατανοητό, δεδομένου ότι δεν έχουν εφεδρικά χρήματα και δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν τους "Αδέσμευτους Έλληνες"

Μόνο που εδώ η Ρωσία θα είναι αυτή που θα δεχτεί την επίθεση. Περίπου το ένα τρίτο των ξένων κεφαλαίων σε Κυπριακές τράπεζες ανήκουν σε Ρώσους πολίτες και Ρωσικές εταιρείες. Αν η γίνει αυτή η δέσμευση, θα χάσουν περισσότερο από άλλους. Δεδομένου ότι με αυτό τον τρόπο οι Κύπριοι, όπως ζήτησαν οι Γερμανοί, πρέπει να μαζέψουν περίπου έξι δισ. ευρώ, οι Ρώσοι θα χάσουν σχεδόν δύο δισεκατομμύρια. Αλλά οι Γερμανοί θα χρησιμοποιήσουν διαφορετικά αυτά τα χρήματα. Αυτός είναι ένας κομψός συνδυασμός - τα χρήματα θα είναι αποθηκευμένα και η Ρωσία θα αναγκαστεί να πληρώσει.

Θα πληρώσουν οι Γερμανοί τους Κύπριους; Με μια πρώτη ματιά, δεν πρέπει, αλλά αυτό είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος. Το άλλο είναι ότι η Γερμανία χρησιμοποιεί την ΕΕ ως εργαλείο για την επέκταση της επιρροής της. Η επίδραση κοστίζει χρήματα. Σήμερα οι Γερμανοί είναι άνευ όρων το νούμερο ένα στην ΕΕ, που θέλουν να υπαγορεύουν στους άλλους τους κανόνες του παιχνιδιού και θέλουν να κάνουν τη Γερμανία μια μεγάλη δύναμη με κάθε έννοια. Ωστόσο, δεν θέλουν να πληρώσουν. Η μετατόπιση των δαπανών που συνδέονται με τους πολιτικούς στόχους με την Ρωσία ως εταίρο είναι μια πολύ καλή λύση.

Η Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ αντιπροσωπεύει την Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU). Στόχος της είναι η ενεργή εξωτερική πολιτική και η στροφή της Γερμανίας στην νούμερο ένα χώρα στην Ευρώπη. Οι Γερμανοί συντηρητικοί δεν ασπάζονται τις φυλετικές θεωρίες του Αδόλφου Χίτλερ, αλλά μια ήπια "ώθηση προς την ανατολή" υλοποιείται. Θα ξεκινήσει μια σειρά από έργα που θα κάνουν τη χώρα τους να φαίνεται ως Ευρωπαίος ηγέτης. Είναι έτοιμοι να κάνουν πολλά για χάρη του στόχου τους.

Ένα από αυτά τα έργα είναι η είσοδος της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η απόφαση λήφθηκε την περίοδο 2009-2011, όταν η παγκόσμια οικονομική κρίση ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Ίσως η Κροατία να είναι μια πολύ πλούσια χώρα; Καθόλου. Το βιοτικό επίπεδο εκεί είναι περίπου το ίδιο όπως και στην Πολωνία ή τις χώρες της Βαλτικής. Εκατοντάδες χιλιάδες Κροάτες κερδίζουν χρήματα από το εξωτερικό, κυρίως από τη Γερμανία. Η ανεργία είναι εξαιρετικά υψηλή. Δεν υπάρχουν οικονομικά οφέλη για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ωστόσο, τα πάντα δεν κυβερνώνται από το χρήμα. Η Κροατία είναι ένας μακροπρόθεσμος σύμμαχος της Γερμανίας και της Αυστρίας. Όταν η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε, η Γερμανία ήταν η πρώτη που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Κροατίας. Παρά την αντίσταση από τη Γαλλία και άλλων χωρών, οι Γερμανοί πιέζουν για την ένταξη της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η επέκταση της Γερμανικής επιρροής στην Ευρώπη και ακόμα μιας άλλης πιστής φωνής στην ΕΕ θα μπορούσε να έρθει βολικά για τους Γερμανούς. Για τους λόγους αυτής της επέκτασης, η Γερμανία είναι έτοιμη να μαζέψει τα χρήματα των Ρωσικών offshore λογαριασμών στην Κύπρο.

Η δεύτερη πράξη είναι το ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο. Δεν είναι καθαρά Γερμανικό, αλλά οι Γερμανοί  δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για αυτό το θέμα. Για τους Γερμανούς συντηρητικούς η Σερβία είναι ο εχθρός, και θα πρέπει να αποδυναμωθεί. Το Βερολίνο έχει προφανώς επίγνωση του γεγονότος ότι η σύγχρονη Αλβανική πλευρά του Κοσσυφοπεδίου είναι στην επικράτεια των εμπόρων φαρμάκων που επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά 70 τοις εκατό, και στην οποία το μερίδιο της Γερμανίας είναι η μεγαλύτερο. Τα κεφάλαια που απαιτούνται βρέθηκαν και πάλι, και έχουν τους Ρώσους στο πιάτο.

Η τρίτη πράξη είναι εσωτερικής φύσεως. Το Γερμανικό βάρος του προϋπολογισμού των πληρωμών σε πολλούς μετανάστες αυξάνεται καθώς ο χρόνος περνάει. Εάν γίνει στάση των πληρωμών, οι Τούρκοι και άλλοι "Νέο Γερμανοί" θα εξεγερθούν. Δεν θα ήθελαν το βάρος αυτό να μεταφερθεί στους Γερμανούς. Αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αναβάλουν μια λύση του προβλήματος εδώ και καιρό.

Τέλος, ας αναλογιστούμε την τέταρτη αιτία. Πολλοί εκπρόσωποι της Γερμανικής ελίτ δεν κρύβουν την αρνητική στάση τους έναντι της Ρωσίας. Πηγαίνοντας μετά την "Gazprom" και καλώντας τους Κυπρίους να απορρίψουν τα Ρωσικά χρήματα, η Γερμανία τείνει να αποδυναμώσει έναν ανταγωνιστή στο πρόσωπο της Ρωσίας, καθιστώντας την πιο ευχάριστη. Οι Γερμανοί έχουν πάρε δώσε με τη Ρωσία, αλλά αυτό δεν είναι πάντα αρκετό. Όσο περισσότερο πάρε δώσε, τόσο το καλύτερο. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από μια μεταμόρφωση ενός επικίνδυνου αντιπάλου σε έναν πρόθυμο εταίρος;